Սերժ Սարգսյանի և Ռուհանիի առանձնազրույցը խիստ վտանգավոր էր մեր «բարեկամների» համար

Սերժ Սարգսյանը մեկնում է Իրան ու արարողակարգային հանդիպումներից բացի շատ ուշագրավ հարցազրույց տալիս, որից հետո առանձնազրույց ունենում Ռուհանիի հետ: Այս առանձնազրույցը խիստ վտանգավոր էր մեր «բարեկամների» համար քանի որ տեղի էր ունեցել իրենց համար շատ ավելի քիչ վերահսկելի պայմաններում: Երկու նախագահների նախորդ հանդիպումը տեղի ունեցավ Հայաստանում ՊՊԾ գրավումից մի քանի ամիս անց, երբ փոխվել էր ոչ միայն Իրանական գազը դեպի Վրաստան արտահանած վարչապետը այլ նաև նախագահի աշխատակազմի ղեկավարը: Այսինքն Երևանի բանակցություններում եղանակից ու իրար աչքով ունքով անելուց բացի երկու նախագահների ավել բան չէին կարող խոսել առանց տեղեկատվական «արտահոսքի» ուր որ պետք է:

Նույն պահին Երևան է ժամանում մի անձ ում ներկայացնում են որպես Իսրայելի տարածաշրջանային գործակցության նախարար, անհասկանալիորեն շրջանցելով այն փաստը որ այդ մարդը տարիներ շարունակ վերահսկել է անվտանգության ծառայությունները և բավականին կարևոր դեր ունի Իսրայելի քաղաքական կյանքում: Այս պաշտոնյան ոչ միայն շատ ջերմ արտահայտվեց հայ-իսրաելական հարաբերությունների ապագայի մասին այլ նաև ասաց որ աննախադեպ առաջընթաց է գրանցվել: Ուրիշ կոնկրետ բան չի հաղորդվել:

Անցնում է մի քանի օր և հայկական մամուլը ողողում է ԿԵՂԾ ու խիստ մանիպուլյատիվ տեղեկություն առ այն որ իսրայելցի իբր թե մասնագետները հրաժարվել են իրենց ԱԹՍ-ներով թիրախավորել հայերին: Բայց բուն լուրը, որը իբր թե, թարգմանչական սխալի արդյունք է՝ հեչ: Դրա տարածման հետագիծն է շատ հետաքրքիր: Վերջին մեկ տարվա ընթացքում միայն երկու թեմա է նույն կերպ տարածվել՝ մեկ Ծռերի մասին, մեկ էլ վարչապետի հանձնարարական-ելույթների: Էն որ նույն ԶԼՄ-ները րոպեների տարբերության թխում են իրարից ոչ միայն բովանդակությունը այլ նույնիսկ վերնագիրը: Էն որ պրես ռելիզոտ տեքստ են ստացել, զուտ գործ ա, անում են: Մնում ա հասկանանք էդ ում տված «գործն» ա, որ տենց մեքենայի պես գործում է մեդիա դաշտը: Ո՞ր ՍՊԸ-ն է «գովազդային» պայմանագրեր կնքել այդ կայքերի հետ, ո՞ր գործարարն է միջնորդել այցի համար: Մենք էլ պիտի գիտակցենք որ Չինաստան-Իրան-ԵՄ առանցքի հետ հարաբերությունները ինչքան զարգացնենք այդքան ավելի կաճի ՀՀ սուբեկտայնությունը և ՀՀ-ի հանդեպ հետաքրքրությունը: Սակայն այդ զարգացնելը պիտի լինի հաշվարկված առաջին հերթին ներքին «հերոսների» ու «բարեփոխիչների» վտանգները հաշվի առնելով:

Հ.Գ. թե բա՝ Սյունիքը Իսրայել դարձնենք: Եկեք թող Իսրայելը Սյունիքից հեռու մնա, թող, ասենք, Արագածոտնը Իսրայել դառն, լա՞վ... հենց կոնկրետ Սյունիքի հետ ոչմեկդ գործ չունեք: Թե չէ Էս կոմբինացիաների քայլերից մեկը լինելու է՝ «Շիրակը դարձնելու ենք Դիարբեքիր, Մարտակերտը՝ Գյանջա, ու հանգիստ ապրենք»: Դրսից չի ստացվում, փորձում են ներսից վեկալեն:

Արթուր Դանիելյան.ֆեյսբուք: