Իլհամ Ալիևը գիտի Բաքվի և Մոսկվայի «սիրավեպին» խանգարողներին

Հուլինի 21-ին Սոչիում տեղի ունեցած Պուտին-Ալիև հանդիպումը, երևում է, պաշտոնական Բաքվի համար լավ արդյունքեր չի ունեցել: Հետ վերադառնալով Բաքու՝ ապշերոնյան բռնապետը իր անձնական ԶԼՄ-ների միջոցով սիրելի և պաշտելի Վ.Վ.Պուտինին տեղեկացնում է, թե ովքեր են խանգարում ռուս-ադրբեջանական «սիրավեպին»: Ինչպես և սպասելի էր, Մոսկվայի և Բաքվի հարաբերություններին խանգարողները ռուսաստանաբնակ հայերն են, որոնք թշնամաբար են վերաբերվում Ադրբեջանին: Ալիևյան կայքերից մեկը մեկ առ մեկ անդրադարձել է նրանց: Բաքվում ռուս-ադրբեջանական հարաբերությունների թշնամիներ առաջնահերթ հռչակվել են ռուսաստանյան հայտնի ԶԼՄ-ների հայազգի ղեկավարները, հաղորդումների հայազգի մասնակիցները, լրագրողները, քաղաքագետները, մեկնաբանները և այլն:

Երկրորդ տեղում ռուսաստանյան հայազգի բարձրապաշտոնյաներն են, որոնք, ըստ Իլհամ Ալիևի փակեցին ՌԴ-ի ադրբեջանական համայնքը ներկայացնող և Հեյդար Ալիևի կողզմից ստեղծված հասարակական կազմակերպությունը: Նրանց շարքում է նաև ՌԴ ԱԳՆ-ն, որն ըստ Բաքվի, շատ զարմանալիորեն պաշտպանում և մտահոգված է ռուսաստանաբնակ հայերի Ադրբեջան այցելելու արգելքի պատճառով: Բաքվում շատ վիրավորված են, որ ՌԴ ԱԳՆ-ն համապատասխան հայտարարությամբ հանդես էր եկել հուլիսի 4-ին, երբ արցախյան բանակը դաժան պատժեց լկտիացած Իլհամին: Բաքվում ռուս-ադրբեջանական հարաբերությունների թշնամի է նաև հռչակվել Իրանում ՌԴ դեսպան Լևան Ճաղարյանը, ով, ըստ Ալիևի, փորձում է ձախողել իբրև թե Պուտինի կողմից հովանավորվող «Հյուսիս-Հարավ» ծրագիրը:

Բոլորի համար էլ պարզ է, որ Իլհամ Ալիևի համար թշնամիներ են Սերգեյ Լավրովը, Լևան Ճաղարյանը, Մարգարիտա Սիմոնյանը, հայր և որդի Գաբրիելյանովները, Սեմյոն Բաղդասարովը, Ռոման Բաբայանը, Սերգեյ Կուրղինյանը,
Միրզայանը և այլն:

Զարմանալի էակներ են մեր արևելյան հարևանները: Սրանք մինչև հիմա չեն հասկացել, որ ռուսաստանաբնակ վերը նշված հայազգի գործիչները բազմաթիվ հարթակներում ավելի լավ են պաշտպանում Ռուսաստանի շահերը, քան միլիոնավոր ռուսներ: Հենց դրա պատճառով է, որ նրանք այսօր հասել են այդ բարձունքերին: Սեփական հասարակությանը խաբելու համար Իլհամ բաբան փորձում է այնպես ներկայացնել, որ ռուս-ադրբեջանական հարաբերությունների թշնամիները հայերն են: Իրականությունը մեկն է. ԲՈԼՈՐ որոշումներն ընդունում է մեկ մարդ՝ Պուտինը...

Իլհամին մեկը կա բացատրի, որ Սերգեյ Լավրովը կամ Մարգարիտա Սիմոնյանը չեն կարող սեփական որոշումներն առաջ տանել՝ անտեսելով ՌԴ շահերը և Կրեմլից եկած հրահանգները: Ալիևը պետք է հասկանա, որ հուլիսի 4-ի սադրանքի մասին Մոսկվայում շատ լավ տեղյակ են և եթե որոշում է ընդունվել այդ օրը համապատասխան հայտարարությամբ հանդես գալու, ապա այդ որոշման հետևում կանգնած է Կրեմլը, այլ ոչ թե Լավրովը: Ինչպես նաև Թեհրանում ՌԴ դեսպանը չէր կարող ասել այն ինչ ցանկանում է: Նա մինչև իր ելույթը չհամաձայնեցներ ՌԴ ԱԳՆ-ի հետ որևէ բան չէր ասի:

Եթե Ալիևը նեղվում է, և իրական են նրա կասկածները, որ հայերն են խանգարում իր և Պուտինի «սիրավեպին», ով է մեղավոր, որ ռուսաստանաբնակ հայերը բավական մեծ բարձունքների են հասել, իսկ նույն ռուսաստանաբնակ ազերիները՝ ոչ...Հայերն այդ ամենին հասել են իրենց բնածին խելքի և աշխատասիրության շնորհիվ: Մի բան, որը բացակայում է կանաչի և բանջարեղեն վաճառող ադրբեջանցիների մոտ: Օղլուների և ղըզըների համար որակյալ մտավոր գործով զբաղվելն անհասանելի ճոխություն է: Ազերիական ԶԼՄ-ների և պաշտոնյաների պրիմիտիվությունը չափ ու սահման չունի: Այդ անգրագիտությունն ու պրիմիտիվությունը գնահատվում է Բաքվում, բայց ոչ Մոսկվայում կամ այլուր: Մոսկվայում և այլուր գնահատվում են միայն ադրբեջանցիների նավթադոլլարները, որոնք ժամանակավոր էֆեկտն են տալիս:

Թուրքը միայն քանդելու, սպանելու, գողանալու վարպետ է... Այլ բնագավառներում նա չկա:

Գագիկ Համբարյան. Ֆեյսբուք: