Ո՜նց էիք գովաբանում իրար, հիմա ի՞նչ եղավ
ՀՀՇ-ից, ՀԱԿ-ից պոկվածների, մասնատվածների, բեկվածների, Սասունի, Նիկոլի, Արզումանյան Ալիկի և մյուսների մասին…Եվ մտահոգ, արդյո՞ք դա միայն հայկական երևույթ է, թե բոլոր ազգերի մոտ էլ նույնն է:
Ես չեմ հասկանում այդքան փոխադարձ ատելությամբ դուք ինչպե՞ս եք իրար հետ եղել, քաղաքական պայքար տարել նույն շարժման, նույն կուսակցության շարքերում: Ոնց էիք գովաբանում իրար, հիմա ի՞նչ եղավ:
Կարդում եմ թույնի, անեծքի, պարսավանքի, չկամության, թշնամանքի, գուցե նաև նախանձի այդ «տիեզերական» չափաբաժինը և զարմանում՝ հիշում ձեր հիացական ու թրջված աչքերը նրանց ելույթները լսելու ժամանակ, նրանց անվան վանկարկումները, գրկախառնությունները:
Եվ հիմա նոր արդեն հասկանում ընդդիմադիր ուժեր կոչված քաղաքական խմբերի պարտության կամ չկայացման, հեղինակազրկման պատճառները:
Դուք ոչ միայն իշխանություններին էիք ատում, այլ պարզվում է նաև ներքուստ մեկդ մյուսին՝ հատկապես ձեր մեջի հաջողակներին: Ձեր եսը, ձեր անձը կարևորելու, առաջինը, գլխավորը լինելու մարմաջը, ձեր անփոխարինելիությունը ընդգծելու հիվանդությունը և փոխադարձ ատելությունը քայքայեց, մասնատեց, հեղինակազրկեց, փոշիացրեց ձեր ձեռքբերումները, ձեր շարքերը:
Մի բան պարզ է, եթե գայիք իշխանության ապա կատեիք նաև ձեզ իշխանության բերողներին՝ ժողովրդին: Եվ ցավն այն է, որ գրեթե բոլորդ էլ նույնն եք:
Դե ի՛նչ, փորձեք ուրախանալ, հպարտանալ, որ ձեր ընկերները, նախկին կուսակիցները, համախոհներն այսօր ԱԺ-ում են, որ Արզումանյանը լինելով պրոֆեսիոնալ, փորձված դիվանագետ՝ դեսպան է, որ...
Որ Զարուհին ծիրան շատ է սիրում, սկսել է քաղել և շատ է «էժանացրել» ծիրանը…
Մի խոսքով քաղաքական գործիչներ եք, քաղաքական համակիրներ, բայց մի փոքր էլ մարդ եղեք:
Իսկ Դանիան լավ երկիր է ու շնորհավորենք Ալիկին: Պետք չէ վարկաբեկել, նրան և հանրությանը փորձել ինչ-որ բաներ հիշեցնել: Չէ որ նա ձեր իշխանության օրոք բարձր և պատասխանատու պաշտոններ է վարել: Վարկաբեկելով և սևացնելով, դուք մարդկանց վանում եք ձեզանից, դրանով նսեմացնում անցյալը, հեղինակազրկում, դժվարացնում ներկան և վտանգում ապագան:
Ռոբերտ Մելքոնյան. Ֆեյսբուք