Շաբաթական քանի՞ զոհն է նորմալ հանգիստ ապրելու
Չկա աշխարհում մի կոնֆլիկտ, որը իր բնույթով և պրակտիկ իրավիճակով կնմանվեր Արցախյանին: Ըստ այդմ, զուգահեռներով էլ վերլուծելը իմաստ չունի: Երբ որ բողոքում եք գողությունից, լավ եք անում, երբ որ առաջարկներ եք անում, էլ ավելի լավ եք անում, երբ այդ առաջարկները խելքին մոտ են՝ առհասարակ հրճվում եմ: Բայց մի բան բոլորս պիտի հասկանանք, որ նույնիսկ եթե գողությունը իսպառ վերանա մեր բանակներում, դա Արցախյան հարցը չի լուծի և ուրեմն չի նվազեցնի զոհերի քանակը:
Թյուր են այն կարծիքները, որ մենք կարող ենք խաղաղություն պարտադրել Ադրբեջանին: Չկա մարդ, որ կկարողանար ինձ ցույց տալ, ոնց է հնարավոր Ադրբեջանի հետ մրցել սպառազինությամբ, կամ Ռուսաստանի հետ մրցել աշխարհաքաղաքականությամբ, կամ Եվրոպայի հետ մրցել որևէ հարցում... Եթե Հայաստանը միջուկային զենք չունեցավ, մենք զոհեր ենք տալու անկախ կաշառակերությունից: Եթե Հայաստանում չեղավ իզոլյացիոն ու մոբիլիզացիոն քաղաքաքականություն որդեգրելու կամք ունեցող իշխանություն, մենք զոհեր ենք ունենալու:
Ճիշտ հասկացեք, նույնիսկ քաղաքական կամք ունենալու դեպքում հարցը չի լուծվելու, պարզապես երկարաժամկետ պարագայում զոհերի թիվը հնարավոր կլինի կրճատել, որովհետև գժերի հետ աշխատում են գործ չունենալ, եթե գիժը միջուկային զենք ունի: Հյուսիսային Կորեան, Պակիստանն ու Իսրայելը իրենց հարցը լուծել են, ոչ թե սահմանադրությամբ, այլ զուտ՝ միջուկային զենք «պրաբիտ» անելով: Կարծում եմ, որ ակնհայտ է, որ միջուկային զենք ունենալը կաշառակերության և ժողովրդավարության հետ քիչ կապ ունի: Ավելին, ըստ ամենայնի, ռեսուրսներով սուղ երկիրը ավտորիտար համակարգով դրան ավելի շուտ կհասնի:
Չունենք հիմա միջուկային զենք, չունենք իշխանություն, որը կունենար կամք երկրից համակենտրոնացման ճամբար սարքել ու ստանալ այդ զենքը: Ունենք՝ իր ռեսուրսը սպառած ատոմակայանի միջուկային թափոն: Թափոնը պատկանում է Ռուսաստանին: Ռուսատատանը այդ թափոնը չի կարող տարհանել, քանի դեռ Աբխազիան փակ է: Աբխազիան դեռ ահագին ժամանակ փակ է լինելու: Եթե բացեն էլ, կբացեն միայն թափոնը տարհանելու համար, ու հետո նորից կփակեն: Դրա հետ միասին կարելի է հանրապետություն կոչեցյալը փակել:
Հիմա, ադեկվատ մարդու տեղ ձևացողները կասեն՝ «լավ դե թարգի էհ, ինչ ես խոսում, ինչ միջուկային թափոն»: Էդ դեպքում ինձ խնդրում եմ ասեք, որն է մահերի բավարար վիճակագրությունը, որը թույլ կտա հանգիստ ապրել։ Շաբաթը քանի՞ զոհն է նորմալ ձեր համար: Եթե շաբաթը մեկ զոհը նորմալ է, ուրեմն իրոք «թարգեմ»: Շաբաթը մեկ զոհը հիմա էլ կարանք ապահովենք, առանց աշխարհաքաղաքական «գիժ» ըլնելու: Բայց մի շաբաթից ավել, ոնց որ չենք ձգում, դուք տեսեք:
Հ.Գ. ես էլ դեմ չէի լինի Իսրայելի նման ԱՄՆ-ի տակ պառկեի ու անհատույց տարեկան մի 15 միլիարդ դոլար ստանայի: Տո դրա կեսի կեսի չափ էլ տային, ինչ ասես կանեի, բայց չեն տալիս: Մեկ ու մեջ 8 միլիարդ դոլարի մասին հեքիաթներ յա պատմեն, յա՝ չէ: Էն էլ դաժը Ծառուկյանը դրանից երկու անգամ շատ կարա:
Արթուր Դանիելյան. Ֆեյսբուք: