на Русском
Հերթական «փորձանքը»՝ Երևանում․ բաց դիտահորի մ... 
ՀՀ ԶՈՒ հավաքականը թիմային աղյուսակում հունահռ... 
Զինվորի հուզիչ նամակը ուղղված մորը
Զինվորը բանակից զանգում է մորը.
_ Մա՛մ, բարև, ինչպե՞ս ես:
_ Բարև, տղա՛ս, լավ եմ, իսկ դու՞ ինչպես ես:
_ Ես էլ եմ լավ, մա՛մ, 5 օրից տուն եմ գալիս:
_ Անչափ ուրա՜խ եմ, տղա՛ս:
_ Մա՛մ, ինձ հետ ընկերս էլ է գալու, կարո՞ղ է մի քանի օրով մեր տանը մնալ:
- Իհարկե՛ տղաս, թող թեկուզ 1 ամիս էլ մնա, մեզ չի խանգարի:
- Մա՛մ... ուղղակի նա կորցրել է իր ոտքերը նռնակի պայթյունի ժամանակ...
- Չէէէ, տղաս, թող չգա... Նա մեզ համար բեռաաա դառնալու... Ասա նրան, որ մեր տանը տեղ չկա, թող ուրիշ տեղ գնա:
***
Մի քանի օրից զանգում են մորն ու ասում, որ տղան ինքնասպան է եղել ու մի երկտող է թողել. «Մամ, նռնակի պայթյունից ես կորցրել եմ ոտքերս ու չեմ ուզում ամբողջ կյանքս բեռ լինեմ քո համար: Կներե՛ս»:
Ուղիղ խոսք բաժնում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել Operativ.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
narblog.ru
