Ո՞վ էր Արսեն Ջուլֆալակյանի մեքենան շրթներկով ներկել կամ ինչպե՞ս Ջուլֆալակյանը առանց հագուստի մնաց ծովի կենտրոնում

Operativ.am-ի բլից հարցերին պատասխանում է հունահռոմեական ոճի ըմբշամարտիկ, 2012 թվականի Օլիմպիական խաղերի արծաթե մեդալակիր Արսեն Ջուլֆալակյանը:

-Մանկությունից մնացած մի հուշ, որը միշտ ժպիտով եք հիշում:

-Մանկությունս ընդհանուր առմամբ միշտ ժպիտով եմ հիշում, հենց այս պահին էլ ընկերներիս հետ Գյումրիում ենք և քայլում ենք մեր մանկության վայրերով: Մանկության հետ կապված գրեթե բոլոր հուշերն էլ ժպիտ են առաջացնում ինձ մոտ:

-Երազանք, որն արդեն իրականություն է դարձել:

-Ես տարբեր բնագավառներում տարբեր երազանքեր ունեմ. երազանք՝ կապված սպորտի, անձնական կյանքի, ուսմանս հետ, եթե խոսենք սպորտի մասին, ապա սպորտում դեռ ամբողջովին չեն իրականացել երազանքներս, մյուս բնագավառներում էլ են կիսով չափ իրականացված, որովհետև ձգտում եմ մաքսիմումի:

Երբ այդ ամենն իրականացնեմ, կարող եմ ասել, որ երազանքներս լիովին իրականացել են, բայց այս պահին չեմ կարող ասել, որ երազանքերս իրականացած են:

-Մարդկային մեղքը, որը սկզբունքորեն անընդունելի և աններելի է Ձեր կողմից:

-Ես ինձ իրավունք չեմ վերապահի ասել, որ մեկը մեղք է գործել, այդ իրավունքը միայն բարձրյալ տերն ունի, ես իրավասու չեմ ինչ-որ մեկի արարքները գնահատել որպես մեղք կամ ոչ մեղք:

Շատ վիրավորվում եմ ծանոթ-անծանոթի կողմից անկիրթ և ապաշնորհ վերաբերմունքի պատճառով, շատ դժվար եմ ներում ինչ-որ մեկի կողմից ստացված վիրավորանքը:

-Կցանկանայիք փոխել Ձեր բնավորության…

-Չէի ցանկանա ոչ մի գիծ փոխել:

-Ձեր կյանքի ամենադաժան կատակը:

-Սովորական կատակը, երբ վախեցնում են, դրանից շատ վատ եմ զգում, ինձ թվում է, որ անսպասելի վիճակում մարդուն սխալ է վախեցնել, ամեն անգամ, երբ ինձ հետ նման կատակ են անում, ես ինձ շատ վատ եմ զգում:

Իմ ընկերներն ու մտերիմներն իմանալով բնավորությանս մասին ինձ հետ հաճելի կատակներ են անում. օրինակ անսպասելի էր, երբ ծննդյանս օրը առավոտյան ժամը ութին արթնացա և քնաթաթախ փորձեցի ինձ կարգի բերել, երբ մտա լոգասենյակ, տեսա, որ սիրելիս լոգասենյակը զարդարել էր փուչիկներով, սմայլիկներով, տորթերով, քաղցրավենիքով. դա իրոք անսպասելի էր ինձ համար, իսկ երբ տնիս դուրս եկա, տեսա, որ ամբողջ ավտոմեքենաս ներկած էր կանացի շրթներկով և լավագույն բարեմաղթանքներով:

Դա շատ հաճելի պահ էր, բայց նաև դաժան պահ. այդ շրթներկը մաքրելը շատ բարդ էր, չնայած կարդալով վրայի ցանկությունները և խոստովանությունները՝ չմտածեծի շրթներկը մաքրելու դժվարության մասին. շատ հաճելի էր, հատկապես՝ խոստովանությունները, բայց հետո, երբ գործը հասավ մաքրելուն, ստացվեց, որ այդ կատակը համատեղվեց. դարձավ և՛ դաժան, և՛ հաճելի:

-Ի՞նչ կցանկանայիք փոխել Ձեր անցյալում:

-Այն, ինչ ուզում եմ փոխել, ինձնից կախված չէ, չեմ կարող փոխել:

-Ի՞նչ խենթ քայլեր եք պատրաստ անել հանուն Ձեր սիրո:

-Ելնելով իրավիճակից, երբ սերը պահանջի նման խենթություն, դու կտեսնես, կգնահատես այդ պահը և կհասկանաս կարող ես նման քայլ անել հանուն ինչ-որ մեկի, բայց ամեն դեպքում վստահ եմ, որ սիրած էակիս համար շատ խենթություններ կանեմ:

-Ձեր թուլությունը:

-Եթե նույնիսկ թուլություններ ունեմ, կխուսափեմ բարձրաձայնելուց, բայց եթե հումորով կամ կատակով հարցին մոտենանք՝ թուլություն ունեմ քաղցրավենիքների նկատմամբ:

Իմ ընկերները շատ լավ իմանալով դա, երբ ուզում են ինձ սիրաշահել, մոտենում են ինձ շատ հետաքրքիր և համեղ քաղցրավենիքով, քանի որ պրոֆեսիոնալ եմ դարձել քաղցրավենիքի հարցում` կարողանում եմ տաբերել լավ և վատ քաղցրավենիքները:

-Դուք՝ քսան տարի անց:

-Քսան տարի անց պատկերացնում եմ երազանքներս ու նպատակներս մոտ 70%-ով իրականացված՝ կապված թե՛ իմ ընտանիքի, թե՛ սպորտի, թե՛ իմ մյուս մասնագիտության հետ:

Իսկ այդ ամենը նշանակում է ունենալ զավակներ, դաստիարակել նրանց, մեծացնել, ունենալ սիրելի ընտանիք և հասնել սպորտային ամենամեծ բարձունքներին, մնացածն էլ արդեն կյանքը ցույց կտա:

-Երջանիկ է այն մարդը, ով…

-Ով կարող է ամեն երեկո հանգիստ խղճով պառկել և վերլուծելով օրը՝ գոհունակությամբ քնել, այսինքն չունենալ ինչ-որ տհաճ մտածմունք, որը կտանջի. որ քո բոլոր մտերիմներն առողջ են և չունես այնպիսի մի հոգս, որը դժվար լուծվող լինի: Երջանիկ է այն մարդը, ով կարող է հանգիստ քնել:

-Ձեր կյանքի ամենամեծ խենթությունը:

-Ինձ հետ շատ խենթություններ են պատահել, որոնք անձնական բնույթի են, և չէի ցանկանա հասարակայնացնել դրանք, սակայն նշեմ դրանցից մեկը:

Այն եղել է Ղրիմում՝ Սև ծովում, մարզիչիս հետ որոշեցինք, որ պետք է գնանք բավականին խոր- խորության վրա, ամբողջովին մերկ արևայրուք ընդունենք: Այնտեղ կար մեծ ներքնակ, որի վրա պառկեցինք, իսկ հարևանությամբ գտնվող նավակի վրա էլ թողեցինք մեր ամբողջ հագուստը:

Ներքնակի վրա քնեցինք և երբ արթնացանք, տեսանք, որ մեր նավակը քամին քշել է, և մենք մնացել ենք նավակի վրա լրիվ մերկ:

Հանկարծ ծովի ափից եկան ծովափնյա անվտանգության աշխատակիցները և վերջինիս ղեկավարը կին էր. նա եկավ ու պահանջեց, որ մենք ոտքի կանգնենք, մենք երկուսով ոտքի կանգնեցինք, բացատրեցինք մեր հետ պատահածը, իրենք էլ հասցրեցին մեզ նավակին, որի վրա էլ մեր հագուստն էր:

Ապա հետ վերադարձանք ափ, մեզնից ցանկանում էին տուգանք վերցնել, բայց ընդհանուր հայտարարի եկանք. ամեն դեպքում ծովափնյա անվտանգության տնօրենը տպավորված էր:

Հեղինակ՝ Սեդա Ղուկասյան