Խենթ մարդ եմ և սիրում եմ խենթություններ անել. Լուսինե Բադալյան

Operativ.am-ի բլից հարցերին է պատասխանում սիրված հաղորդավարուհի Լուսինե Բադալյանը (Լուլու).

-Ձեր երազած մանկությունն ունեցե՞լ եք:

-Չեմ բողոքում իմ մանկությունից, շատ բուռն ու հետաքրքիր է անցել, կարելի է և այդպես ասել, երբեք չեմ մտածել, որ այնպիսի բան է եղել, որ չեմ ունեցել:

-Կարողանու՞մ եք Ձեր երեխաների երջանիկ մանկությունն ապահովել:

-Դրա համար երբեք ոչինչ չեմ խնայել ու խնայում, նույնիսկ մի փոքր էլ երես եմ տալիս, սակայն, բարեբախտաբար, իրենք երես առնող բնավորություն չունեն. այդպիսին են ծնվել:

Ինչպե՞ս ասեմ՝ պատրաստ եմ տաքսուց օգտվելու փոխարեն երթուղայինից օգտվեմ, միայն թե իրենց համար ոչինչ չխնայեմ:

-Դուք կհամարեք՝ կյանքն անիմաստ չեք ապրել, եթե…

-Ես համարում եմ, որ կյանքս անիմաստ չեմ ապրել, եթե-ներ այստեղ չկան, մարդուն ինչ տրված է, ինքը պետք է կարողանա իրականությունից ստեղծել իր աշխարհը, եթե տրվածից չկարողացավ ստեղծել իր աշխարհը և մտածեց, որ ինչ-որ բան պակաս է, այդ մարդը երբեք հոգեպես չի բավարարվի:

-Կա՞ն կանոններ, որ մշտապես խախտում եք:

-Շատ մանր կանոններ կան. ես սիրում եմ կանոններ խախտել, բայց դրանք մանր-մունր կանոններ են՝ առողջ սննդի, ապրելակերպի պայմաններում այս ինչը պետք չէ ուտել և այլն. ես անում եմ այն ամենը, ինչը ինձ հաճույք է պատճառում:

-Ձեր արած ամենամեծ խենթությունը:

-Ինքս խենթ մարդ եմ և սիրում եմ խենթություններ անել, եթե դրա տրամադրությունը կա, չեմ կարող ամենամեծն ու փոքրը առանձնացնել, սակայն էքստրեմալ բաներ շատ եմ սիրում:

Այ մի խենթություն կա, որը դեռ չեմ արել և տարիներով պտտվում է ուղեղիս մեջ. ուզում եմ այս տարի պարտադիր իրականացնել. դա կլինի կամ օդապարիկով կամ պարապլանով թռիչքը:

-Կա՞ մի քայլ, որը կատարելով զղջացել եք:

-Դա սովորաբար սկզբունքային է ինձ մոտ՝ չզղջալ երբեք, եթե ինչ-որ բան եղել է, արել ես, չի կարելի զղջալ դրա համար, եթե ինչ-որ բան պատահել է քեզ հետ, ուրեմն դա պետք է լիներ, նույնիսկ եթե քեզ շատ-շատ ցավեցրել է: Ասում են՝ արածների համար չի կարելի զղջալ, չարածների համար պետք է զղջալ: Բայց ես չարածի համար էլ չեմ զղջում, եթե ինչ-որ բան քեզ հետ է պահել ու չես արել,  նշանակում է այդպես էր պետք:

-Ձեր թուլությունը:

-Իմ թուլությունն իմ երեխաներն են, իսկապես թուլության նման է մայրական սերը, երբ օրվա մեջ նույնսիկ երեք ազատ րոպե եմ ունենում, միևնույն է, այդ երեք րոպեն իրենց հետ եմ անցկացնում: Իսկ որպես բնավորության թուլություն համարում եմ իմ պոռթկուն լինելը:

-Կա՞ մեկը ումից կցանկանայիք ներողություն խնդրել, բայց այլևս հնարավորություն չունեք:

-Չէ, ես միշտ գտնում եմ հնարավորություններ՝ անկախ նրանից ինձ կներեն, թե չեն ների, ես միևնույն է կգտնեմ այդ հնարավորությունը, որ ներողությունս խնդրեմ, իսկ թե հետո կներեն, թե չեն ների, արդեն կարևոր չէ:

-Ամենանյարդայնացնող հարցը, որը երբևէ տվել են Ձեզ:

-Ինչպե՞ս եք համատեղում ընտանիքը և աշխատանքը կամ երկուսից ո՞րը կընտրեիք: Անհնարին ոչինչ չկա. միայն թե ցանկություն լինի, և ամեն ինչ հնարավոր է համատեղել:

-Ո՞րն է Ձեր խառնվածքի ամենավատ հատկանիշը:

-Վատը հարաբերական հասկացություն է. ամենավատ հատկանիշս չափից դուրս անկեղծ լինելն է ու սեփական անձի, սեփական կյանքի ու մտքերի վերաբերյալ երբեք գաղտնիք չպահելը. դրանից ես տուժում եմ, օրնիբուն տուժում եմ, բայց միևնույն է, դա վատ հատկանիշ չեմ համարում:

-Անմարդաբնակ կղզում հայտնվելու դեպքում ի՞նչ երեք իր կտանեք Ձեզ հետ:

-Առաջին հերթին ինձ հետ կլիներ գիրք և կարևոր չէ ինչ գիրք, համակարգիչ և երաժշտություն. եթե երաժշտություն եղավ, ուրեմն ինձ համար այն անմարդաբնակ չէ:

Հեղինակ՝ Սեդա Ղուկասյան