Հայոց աստվածները

Անահիտ - մայրութան, պտղաբերության աստվածուհի:

Աստղիկ - սիրո և գեղեկցկության, երկնային լույսի աստվածուհի, ում կոչել են նաև ‹‹Ոսկեծղի››, ‹‹Վարդամատն››:

Արա գեղեցիկ- հեթանոսական հնագույն աստված, գարնան, բերքի, բուսականության, երկրագործության, ուժի, պատերազմի աստված, ինչպես նաև մեռնող ու հարություն առնող աստվածություն:

Արամազդ - հայոց հեթանոսական դիցարանի գերագույն աստվածը, բոլոր աստվածների հայրը:

Գիսանե - հին Հայաստանի հեթանոսական աստվածուհի:

Ծովինար – ջրի, ծովի, անձրևի աստվածուհի: Կրել է նաև Նար անունը:

Հայկ – հայ ժողովրդի անվանադիր նախնին, հայոց հնագույն գլխավոր աստված:

Միհր – կենսատու լույսի, մաքրության, բարության աստված:

Նանե – Արամազդի երկրորդ դուստրը, Անահիտի և Միհրի քույրը, իմացության, ողջամիտության աստվածուհի, մայրության ու տան օջախի պահապանը:

Վահագն – ամպրոպի, անձրևի, կրակի աստվածը, ում նաև կոչել են ‹‹Վիշապաքաղ››:

Վանատուր – հայկական դիցարանի հյուրասիրության աստվածը:

Տիր - հայոց հնագույն ու սիրելի աստվածներից է: Նախապես եղել է Արևի պաշտամունքի աստվածություն: Գրի, գրականության, գիտության և արվեստի հովանավորն է: Ավելին' համարվում է նաև երազացույց-երազահան:

Տորք Անգեղ – հին հայերի դիցարանում ուժի, քաջության, արվեստների աստվածն է: Հայկ Նահապետի թոռներից է: