Աղջիկներ, որոնք ձգտում են ամուսնանալ հարուստ տղաների հետ

Շատ են մեր կյանքում աղջիկները, որոնք ձգտում են ամուսնանալ հարուստ տղաների հետ' լավ ապագա ունենալու համար:

Դեռևս հին դարերից նկատելի հանագմանք է - «նմանը նմանին է ընտրում»: Տվյալ դեպքում հարուստը իրեն կողակից ընտրում է հարուստի, աղքատը՝ աղքատին:

Հակառակ «բաշխման» դեպքում այդ «սերը» դատապարտված է անարգանքի ու «ոչ հարգանքի» համենայն դեպս հարուստ ազգականների կողմից: Ու շատ հաճախ նման պարագաներում իսկական սերը պարտություն է կրում:

Եթե ամուսնությունը կայանում է երկու տարբեր սոցիալական խավերի ներկայացուցիչների միջև, ապա հասարակության մի ստվար զանգված դա որակում է որպես շահադիտական ամուսնություն: Իսկ քանի որ մեզ մոտ սեփական կարծիքը ստորադասվում է հասարակության կարծիքին, ուստի ընտանիքի ներսում էլ սկսվում են այդ տարաձայնությունները:

Սա ոչ միշտ, այլ այն դեպքում, երբ ամուսնությունը իրոք եղել է շահադիտական: Իսկ եթե ամուսնության հիմքում ընկած է իրոք սերը, իսկական սերը, ապա այստեղ ոչ մի դեպքում սոցիալական ոչ մի տարբերություն, ոչ մի կարծիք ի զորու չէ բաժանել սիրող սրտերը:

Ամեն դեպքում, եկեք ընդունենք, որ Հայաստանում այդ սոցիալական բևեռացումն այս առումով այնքան արտահայտված չէ, որքան մյուս երկրներում, հիմնականում Եվրոպայում։

Գուցե ներկա պահին այդ բևեռացումը հենց ձևավորման փուլում է, բայց, համենայն դեպս, մինչև հիմա այստեղ դժվար է հստակ սահմաններ անցկացնել հարուստների ու աղքատների միջև՝ չհաշված մեծահարուստներին, որոնք մեր երկրում, կարծում եմ, այնքան էլ մեծ թիվ չեն կազմում, իսկ մնացած խավերը, որոնք իրարից կտրուկ չեն տարբերվում, հիմնականում իրար վերաբերվում են որպես հավասարը հավասարի։

Հետևաբար, այդ հողի վրա առաջացող խնդրիներն էլ մեր երկրում պետք է որ ավելի քիչ լինեն, հատկապես, որ Հայաստանում մարդիկ սովորականից ավելի արագ ու հաճախակի են վերուվար անում սոցիալական աստիճանների վրա։

Սրանից ելնելով՝ «Կյանքը աստիճան է» հայտնի ասացվածքը Հայաստանի դեպքում վերաձևակերպվում է՝ դառնալով. «Կյանքը վերելակ է:
Այսպիսով հարգելի աղջիկներ սիրեք մարդու հոգին այլ ոչ թե տղայի հարուստ լինելուն: