Թուղթ ու գիր. գործու՞մ է, թե՞ ոչ

Վերցրեք լուսնի 7-րդ օրը մահացած, դեռ չկնքված նորածին երեխայի գերեզմանի աջ մասում աճող հազարաթերթիկի արմատները: Այնուհետև, դրանք պահելով ձեր ձեռքում, երեք անգամ պտտվեք գերեզմանի շուրջ: Դրանից հետո նախօրոք ծեր մարդու (ում սպանել են իր հարազատները) արյան մեջ թաթախած բահով բացեք գերեզմանը և վերցրեք երեխայի մազերից մի փունջ (40 հատ): Մազերը պահեք կարմիր թաշկինակի մեջ ձեր տան կտուրին երեք օր: Հինգ օր հետո (պետք է այնպես անեք, որ այդ օրը լիալուսնի օր լինի) մինչև կեսգիշեր վերցրեք մազափունջը: Արյան մեջ թաթախած այն նույն բահով փորեք այն կնոջ դռան դիմաց, որից ուզում եք հետ վերադարձնել ձեր ամուսնուն, և մազափունջը թաղեք այդտեղ: Մինչև հաջորդ լիալուսին ձեր ուզածով կլինի…

Կարճ ասած' վերջերս ձեռքս էր ընկել մի շատ հին գիրք, որտեղ ներկայացված էին թուղթուգրի «հին և փորձված» մեթոդներ: Անկեղծ ասած' մի քիչ կարդալուց հետո զգացի, որ գիրքը հումորային բացառիկ նմուշ է:

Նախ, «բաղադրատոմսերը» այնպիսին էին, որ ուղղակի հնարավոր չէր պատկերացնել, որ լուրջ մարդիկ կհավատան նման բաների: Եվ երկրորդ, դրանք բացարձակապես կապ չունեին «բուժում» պահանջող խնդրի հետ' ինչպես գրածս օրինակում է:

Հաստատ ավելի լավ մեթոդ կլինի, եթե այն կինը, ումից հեռացել է ամուսինը, իրեն հետևի, գեղեցիկ հագնվի, լինի միշտ հարդարված և, իհարկե, ինքնավստահ: Թե չէ գերեզման, եսիմինչ… Եթե կինը գիշերվա հազարին ինչ-որ գերեզման է փորում, իմ կարծիքով բացարձակապես զարմանալի չէ, որ նրա ամուսինը հեռացել է ուրիշ կնոջ մոտ: Ամենայն հավանականությամբ, այդ կինը ոչ թե թուղթուգրի, այլ հոգեբանի կարիք ունի, առանձնահատուկ դեպքերում' հոգեբույժի…

Իհարկե, հաստատ շատերս էլ լսած կլինենք, թե ինչ հրաշքներ են գործել թուղթուգիր անողները, բայց մի մոռացեք չխաբվել ներշնչանքին և թվացյալ համընկնումներին (երբ մարդիկ փորձում են իրականությունը արհեստական ձևով համապատասխանեցնել իրենց ցանկացած արդյունքին): Օրինակ' երբ ինչ-որ մեկի մահը կապում են մեկ այլ մարդու մահվան հետ, որի մահվան պատճառ եղել է հարսի անխտիր թուղթուգիրը…

Մնացեք ռեալիստ…