Սևան Աղաջանյանն իր՝ Ամանորի հետ կապված հիշողությունների, Ձմեռ պապիկի և նվերների մասին

Ամանորն այն բացառիկ տոներից մեկն է, երբ մենք երես առ երես առնչվում ենք անցնող տարվա հետ, գնահատում մեր ձեռքբերումները և փորձում սահմանել գալիքի հավակնությունները: Շատերը տոնի գլխավոր նախապայմանը համարում են ձյունը, տոնածառը .և իհարկե, Ձմեռ պապի գոյությունը: Բայց արի ու տես, որ ոչ բոլորն են Ձմեռ պապի գոյության փաստը ողջունում: Նրանցից մեկը մեր զրուցակից «Ազգային արժեքների պահպանման ճակատ» ՀԿ նախագահ Սևան Աղաջանյանն է, ով մեզ հետ զրույցում պատմեց այս տարվա իր ձեռքբերումների և այն մասին, թե ինչպես կարելի է երեխաների համար Ամանորը գեղեցիկ դարձնել առանց Ձմեռ պապիկի գոյության:

-Ի՞նչ ձեռքբերումներ եք ունեցել այս տարի և ի՞նչ ակնկալիքներ ունեք 2015 թվականից:

-Շատ ձեռքբերումներ եմ ունեցել, բայց կնշեմ իմ համար ամենակարևորը: Այս տարի ես գտել եմ այն միակ աղջկան, ում հետ ցանկանում եմ կյանքս կապել:

- Ո՞րն է եղել Ձեր ամանորյա լավագույն նվերը:

-Այդպիսի նվեր չեմ հիշում:

- Ի՞նչ հետաքրքիր պատմություն կարող եք հիշել Ամանորի հետ կապված:

-Ձեր հարցազրույցից հիշեցի մեր հին ու չքավոր օրերը: Հիշեցի, թե ինչ գնով էինք ամեն անգամ տոներին իրար համար նվերներ գնում։ Աշակերտ ժամանակ ես հացի գնալու շնորհիվ ամիսներով կուտակած հիսուն դրամանոցների կուտակումից առաջացած խղճուկ գումարով մամայի համար նվեր էի գնում։ Մի մեծ պարկ ունեինք տանը: Նոր տարվա շեմին մեջը հերթով դնում էինք բոլորիս նվերները՝ միաժամանակ հոգալով այն մասին, որ ոչ ոք չտեսնի իր համար նախատեսված նվերը, ու հենց տասներկուսը խփում էր, սեղանի մոտ շնորհավորանքներ ասելուց հետո անհամբերությամբ նետվում էինք ննջասենյակ, նվերներով լի պարկը հանդիսավոր բերում էինք, դնում հյուրասենյակում, հերթով հանում նվերները, ոգևորությամբ հանձնում տերերին։ Ի՜նչ հավես էր, ի՜նչ ուրախություն, ի՜նչ հուզմունք... Անցյալով եմ ասում, բայց մինչև հիմա էլ այդ ավանդույթը պահպանվել է, ուղղակի հիմա նվերներն անհամեմատ ավելի հեշտությամբ են գնվում, անհամեմատ ավելի թանկ ու լավն են լինում, բայց արի ու տես, որ ներկայիս նվերներից կարծես բոլորս ուրախանում ենք նույնքան, որքան այն ժամանակվա համեստ ու գուցե «ստից» նվերներից:

-Հավատո՞ւմ եք Ձմեռ պապիկին:

-Ծնողները սովորաբար երեխաներին պատմում են մի ոմն Ձմեռ պապիի մասին, որը Նոր տարուն իրենց նվերներ է բերում: Ընդ որում` հորինվում են բազմաթիվ կեղծ մանրամասներ նրա մասին: Երեխաները սկզբում այնքան էլ չեն պատկերացնում այդ անիրական արարածին, բայց քանի որ փոքր երեխան ամենաշատը վստահում է իր ծնողներին, այդ պատճառով ինքն իրեն ստիպում է հավատալ նրա գոյությանը: Բայց որոշ ժամանակ անց երեխային սկսում են տանջել կասկածները: Այդ տանջալի ժամանակաշրջանը հաճախ տարիներ է տևում: Այնուհետև երեխան այլևս չի կարողանում աչք փակել արդեն ակնհայտ կեղծիքի վրա ու առաջ է գալիս խոր հիասթափություն ու անվստահություն ծնողների և շրջապատող մարդկանց ազնվության նկատմամբ: Բայց միթե՞ ավելի գեղեցիկ չի լինի, եթե ամանորյա նվերները տան հենց երեխայի ծնողները: Չէ՞ որ այդպես երեխան վաղուց սպասված նվերների ու բարիքների համար շնորհակալ կլինի ու ջերմությամբ կլցվի իր հարազատ ծնողների նկատմամբ և ոչ թե ինչ-որ հնարովի ծերուկի, որը պարզվում է, որ իրականում իրենց չաղ ու լաչառ հարևանուհին էր՝ բամբակե մորուքով ու կարմիր խալաթով:

-Ի՞նչ կմաղթեք մեր ընթերցողներին:

-Բոլորին ցանկանում եմ` լինեք երջանիկ, հաջողակ, առողջ: Մարդկանց մեջ տեսեք միմիայն լավն ու բարին, երջանկացրեք կողքիններիդ ու ժպիտներ պարգևեք նրանց: Օգնեք մարդկանց, առանց սպասելու, որ նրանք ձեզ խնդրեն: Նվիրվեք անմնացորդ ու ձեր երջանկությունը գտեք ընկերների, հարազատների ու ձեզ շրջապատող մարդկանց երջանկացնելու մեջ:

Վարդուհի Ստեփանյան