Նրանց համար, ովքեր այլևս չեն կարող խոսել, ապրել կամ շնչել. Ամերիկաբնակ Հայ Ուսանողների Բողոքի «լուռ» Ցույցը՝ ի նպաստ Ցեղասպանության Իրազեկմանը (Լուսանկարներ)

Հայոց Ցեղասպանության զոհերի hիշատակի պատվին, Ապրիլ ամիսը Հայ ժողովուրդը՝ Հայաստանում, Լեռնային Ղարաբաղում և Սփյուռքում հռչակել է Ցեղասպանության զոհերի ոգեկոչման, այդ հանցանքի դատապարտման և կանխարգելման ամիս:

Կալիֆոռնիայի Իրվայն Պետական Hամալսարանի (UCI-ի), ինչպես նայև մի շարք այլ Հայաշատ կրթօջախներում, ինչպիսիք են Կալիֆոռնիայի Լոս Անջելես (UCLA), Նորթրիջ և այլ համալսարաններում յուրաքանչյուր ուսանողական տարվա ընթացքում կայանում է լուռ բողոքի ցույց՝ կազմակերպված Հայ Աշակերտների Ասոցիացիաների կողմից ընդեմ Հայոց Ցեղասպանության հերքմանը:

Ուսանողները կանգնում են համալսարանների ներսում՝ բերանները կապված, պաստառներով, խոսելու հնարավորություն ունեն միայն պաստառների գրություններով:

Ցույցի նպատակն է մատնանշել Թուրքյայում իշխող ռեժիմը, որը գաղափարակից է Օսմանյան անցյալի վարքագծին ինչպես նաև մատնանշել ցեղասպանության հերքումը Թուքիայի եւ Սպիտակ Տան կողմից:

UCI-ի Դասախոս և Հայագիտական Ուսումնասիրություների ղեկավար Հուրի Պէրպէրեանը այն հարցին, թե՞ ինչպես է խրախուսում նմանատիպ միջոցառումների կազմակերպմանը, պատասխանեց՝ «Այն աշխատանքը, որ կատարում եմ որպես դասախոս, ենթադրաբար առնչվում է հայկական խնդիրների հետ, բայց բացահայտ ակտիվության փոխարեն, դա կրթության և գիտելիքների խթանման միջոցով է: Անկախ նրանից, թե իմ աշխատանքը գիտական հրապարակումներով, հասարակական դասախոսությունների, թե դասընթացների միջոցով է, դա հայերի անցյալի, սփյուռքի և հայրենիքի անցյալը հետազոտելու և հասկանալու հետապնդումն է, և ծառայում է որպես իմ կողմից ներդրում»:

Հայկական հարցերում ակտիվ մասնակից, UCI-ի Բակալավրի ուսանողուհի Լոռի Սինանեանը հարցին, թե՞ ինչպես է մշտապես սատար կանգնում Հայկական հարցերին, պատասխանեց. «Որպես սփյուռքահայ, ինձ համար գրեթե անհնար է երբևէ հուսալքվել կամ հիասթափվել շարունակաբար նպաստելուց հայոց հարցերի գործունեություններին, քանի որ այս հարցերը ներգրավված են իմ կյանքի, մտքի ու զգացմունքների մեջ, որոնցից տարանջատվելը անհնար է: Մենք դեռ անելիքներ ունենք: Մենք ունենք մեր նախնիների պատմությունը, այն պատմությունը, որը ապրում է մեր մտքում: Մեր նախնիների հոգիներին հանգստություն կարող ենք բերել Հայոց Ցեխասպանության ճանաչմամբ միայն:

Իմ մասնակցության պատճառը այլ մարդկանց համար է ավելի, քան ինձ համար: Ես դա անում եմ նրանց համար, ովքեր այլևս չեն կարող խոսել, ապրել կամ շնչել»:

UCI-ի Հայ Աշակերտների Ասսոցացիայի «ASA-ի» նախագահ, Բակալավրի ուսանողուհի Նիկոլ Գասպարյանը նշեց.

«ASA -ն իր անդամներին խրախուսում է ներգրավվել հայկական բոլոր խնդիրների, իրադարձությունների և դասընթացների մեջ՝ հիմնելով ուսանողների, հայ դասախոսների և այլ հայկական կազմակերպությունների միջև ջերմ մթնոլորտ: Ասոցիացիան հայ ուսանողների, հայկական այլ քաղաքական, կրոնական և մշակութային կազմակերպությունների միջև կապող օղակ է»:

Այն հարցին թե ի՞նչպիսի մեկնաբանութձուններ կային անցորդների կողմից, Ասոցացիայի ներկայացուցիչ, Բակալավրի ուսանող Ադեհ Հակոբիանը ասաց. «Ես հավատում եմ, որ մենք դրական արդյունք ունեցանք: Մարդիկ նայում և տեսնում էին, ոմանք գուցե շփոթված էին և համացանցով փորձում էին ավել տեղեկություն ստանալ, բայց կարևորն այն է, որ մենք մեր ներկայությամբ և խաղաղ ձևով արեցինք ամեն ինչ, որ նկատեն և տեսնեն մեր առաքելությունը:

Սիրում եմ հայ լինելը: Իմ շարժառիթն է, որ շրջապատված եմ իմ ժողովրդով, եղբայրներով և քույրերով: Հայ լինելու մի մասը մեր ջերմությունը և հյուրընկալությունն է»:

Որպես պետություն և ազգ աշխարհի բոլոր անկյուններում, Հայ ժողովուրդը պայքարելու է ատելության, մարդկության դեմ հանցագործության և ցեղասպանության դեմ: 1915-ին սկսած ջարդերի վայրագությունները հենց ատելության, խտրականության ու ազգայնամոլության դրթապատճառներով էին: Այդ իրադարձությունների հիշատակը հենց այն ճանապարհն է, որը պետք է տանի դեպի խաղաղություն ու բացառի նման դեպքերի կրկնությունը:

Հոդվածի հեղինակ
Սյուզաննա Աբրահամյան
Բակալավրի ուսանողուհի, Կալիֆորնիայի Իրվայն ՊՀ (UCI)