Operativ.am-ի զրույցը Եվրոպայի և Աշխարհի չեմպիոն Վահան Բոջուկյանի հետ

Operativ.am-ի զրուցակիցն է «Մարտեր առանց կանոնի» սպորտաձևի Հայատանի բացարձակ և բազմակի չեմպիոն, Եվրպայի եռակի չեպիոն, Աշխարհի երկակի չեմպիոն, միջազգային բազմաթիվ մենամարտերի  և պրոֆեսիոնալ մարտերի հաղթող(20-4-0) «Ջիու-Ջիցու», «Շիդոկան կարատե», «Կ-1», «Տեկվանդո» և «Մ-1» սպորտաձևերի Լոռու մարզի նախագահ, մարզիկ և մարզիչ վանաձորցի Վահան Բոջուկյանը:

Կպատմե՞ք ինչպես սկսեցիք զբաղվել վերոնշյալ սպորտաձևերով:

-Երեսուն տարի է, ինչ զբաղվում եմ սպորտով, դեռ առաջին դասարանից հայրս ինձ և եղբորս տարավ ազատ ոճի ըմբշամարտի, 16 տարի շարունակ զբաղվեցի ազատ ոճի ըմբշամարտով, հիմա էլ սպորտի վարպետի թեկնածու եմ:

Ո՞րն է սպորտաձևը փոխելու պատճառը:

-Նախ 1999  թվականին տեղեկացա, որ Հայասատնում սկսել է  գործել Ջիու-Ջիցու մարտարվետը, որն ինձ ավելի դուր եկավ,  դա էլ պատճառ հանդիսացավ, որ դուրս եկա «Մարտեր առանց կանոնի» մարտաձևի մրցաշարերում մասնակցելուց և 2000 թվականին դարձա Հայաստանի բացարձակ չեմպիոն` հաղթելով երեք ուժեղագույն տարբեր սպորտաձևերում մասնակցող մարզիկներին:

Վահան ջան, Դուք Եվրոպայի և Աշխարհի չեմպիոն եք,  ինչու՞ մեր երկրում այնքան էլ ճանաչում չունեք:

Այնպես չէ որ ճանաչում չունեմ այս սպորտաձևերում, բայց համաշխարհային բազմաթիվ ֆեդերացինաերում ճանաչումս ավելի մեծ է, քան մեր երկրում, ինչպես` Ֆրանսիա, Ուկրաինա, Լիտվա, Ռուսաստանի մի շարք քաղաքներ,Վրաստան, իսկ այստեղ, քանի որ չունեմ PR մասնագետ, ով կզբաղվի իմ` որպես մարզիկի լուսաբանմամբ, այնքան էլ հայտնի չեմ, ես էլ չեմ ուզում ինքս զբաղվել իմ գովազդով,- ժպտալով պատասխանեց զրոցակիցս:

Արդյոք այն փաստը, որ ծագումով վանաձորցի եք Ձեզ խանգարե՞ց Ձեր հայտնի լինելու գործում:

-Միանշանակ, իմ` ծագումով վանաձորցի լինելը ավելի շատ խանգարեց ինձ, քան` օգնեց:

Ազատ ոճի ըմբշամարտից հրաժարվելու հիմնական պատճառը դա էր, եթե ես Երևանում ապրեի և զբաղվեի իմ սիրելի սպորտաձևով, ավելի մեծ ճանաչում կունենայի, բայց մեր քաղաքում նման հնարավորություն չընձեռվեց ինձ, քանի որ Վանաձորում այնքան էլ տեղյակ չեն այս սպորտաձևի մասին, ինչևէ, ես չհեռացա իմ ծննդավայրից և այժմ էլ միջազգային ճանաչում ունեմ:

Մեր երկրում միայն սպորտով զբաղվող մարզիկը կարո՞ղ է հոգալ իր ֆինանսական կարիքները:

-Իհարկե ոչ, եղել են միջագային մրցաշարեր, որտեղ երկիրը ներկայացնեկու համար ֆինանսական խնդիրները ես եմ հոգացել, ուստի միայն սպորտաձևով հնարավոր չէ ընտանիք պահել. իմ սիրելի սպորտաձևերի հետ մեկտեղ նաև աշխատում եմ:

Առաջիկայում ի՞նչ ծրագրեր են սպասվում:

-Մինչ 2005 թվականը մասնակցել եմ մինչև 93 քաշային կարգում, 2005-2012թվականներին մասնակցել 93 և ավելի գերծանր  քաշային կարգում, լինելով 99 կգ մենամարտել եմ գերծանր քաշային կարգում, որի համար էլ դարձել եմ բացարձակ չեմպիոն: Հիմա ծրագրերս այն են, որ նորից մենամարտեմ, որ իջեցնելով քաշս`մենամարտեմ մինչև 93 քաշային կարգում:

Արդեն իսկ կան մի շարք հրավերներ տարբեր երկրներից` Գերմանիա, ԱՄՆ, Լիտվա, Ռուսաստան:

Իսկ որպես մարզի՞չ:

Փետրվարի 1-ին գնալու ենք Լիտվա`Կլայպեդա քաղաքում կկայանան Կ-1 պրոֆեսիոնալ մենամարտեր, որին պետք է մասնակցի մեր հայ մարզիկը` Եվրոպայի և Աշխարհի չեմպիոն` Արթուր Թադևոսյանը:

Հույս ունեմ, որ հաղթանակով հետ կգանք մեր երկիր, որից հետո ծրագրել ենք նույն մենամարտերը անցկացնել Հայասատանում, որի համար մեզ պետք են հովանավորներ:

Ցանկացած ջանք գործի կդնեմ, որպեսզի բարելավվեն ՀՀ-ում մեր սպորտաձևերի վիճակները և այն դժվար ճանապարհով, որ ես եմ եմ անցել, չանցնի նաև մեր ապագա սերունդը: 

Քանի որ  այսօր ՀՀ բանակի ծննդյան  օրն է, Դուք էլ որպես հայոց բանակում ծառայած զինվոր ի՞նչ կասեք:

-Ես ծառայելով հայոց բանակում հասկացել եմ, որ բանակը մեծ դեր է ունեցել իմ կյանքում` ձևավորելով կայուն տղամարդ և անհատականություն, այդ երկու տարին, որը ես անցակցրեցի բանակում, չնայած զրկեց ինձ բազմաթիվ այլ մրցաշարերում մասնակցելու հնարավորությունից, սակայն կոփեց ինձ հոգով: Ես հպարտ եմ, որ ծառայել եմ հայոց բանակում, և օգտվելով առիթից շնորհավորում եմ բանակի օրվա կապակցությամբ:

Հեղինակ` Սեդա Ղուկասյան