Սերգեյ Լավրովը՝ Էրդողանի մամլո խոսնակի դերում
ՌԴ արտգործնախարար Սերգեյ Լավրովը Euronews-ին հարցազրույց է տվել և անդրադարձել է Թուրքիայի կողմից 2018 թ-ի հունվարի 20-ից Սիրիայում իրականացվող «Ձիթենու ճյուղ» կոչված հակաահաբեկչական օպերացիային և բացահայտ պաշտպանել է Ռեջեփ Էրդողանի ագրեսիան Սիրիայի դեմ...Ըստ Լավրովի`Սիրիայի վրա թուրքերի հարձակման միակ մեղավորը ԱՄՆ-ն է:
«Ամբողջ այս պատմությունը ևս մեկ անգամ ապացուցում է ԱՄՆ կողմից վարվող քաղաքականության կարճատեսությունը,նույնիսկ,ինչպես կարող եք հասկացեք՝չարամտությունը: Սիրիայում իրենց գործողությունների հենց սկզբից ամերիկացիները խաղադրույքը դրեցին քրդերի վրա և անտեսեցին Թուրքիայի դժգոհությունը: Թուրքերը միշտ հայտարարել են, որ կխոչընդոտեն քրդերի փորձերն իրենց վերահսկողության տակ վերցնել Թուրքիայի և Սիրիայի սահմանը: Թուրքերը միշտ ընդգծված հայտարարել են,որ քրդական խմբավորումները ահաբեկչական կազմակերպություններ են: «Քրդական հարց»-ի հետ ամերիկացիների խաղը շատ վտանգավոր է և կարող է մեծ տհաճություններ պատճառել այն երկրներին, որտեղ բնակվում են քրդերը»‚- հայտարարել է ՌԴ արտգործնախարարը...
Ամերիկացիների նկատմամբ ատելությունը հանգեցրել է նրան, որ ՌԴ արտգործնախարար Ս.Լավրովը Վաշինգտոնի սիրիական քաղաքականությունը քննադատելիս տարրականորեն վերածվել է Թուրքիայի բռնապետ Էրդողանի մամլո խոսնակի: Նույնիսկ Էրդողանը չէր կարող իրեն պաշտպանելու համար այսպիսի ելույթ ունենալ,ինչպես դա արեց ՌԴ ԱԳՆ ղեկավարը:
ՌԴ արտգործնախարար Լավրովը հիշողության հետ մեծ խնդիրներ ունի և շատ շուտ է մոռացել, թե ինչպես ամերիկացիների կողմից հովանավորվող սիրիացի քրդերը իրենց առաջին արտասահմանյան ներկայացուցչությունը բացեցին ոչ թե Վաշինգտոնում, Լոնդոնում կամ Հռոմում, այլ, ոչ վաղ անցյալում, Մոսկվայում:
2016 թ-ի փետրվարի 10-ին մեծ շուքով և բազմաթիվ ռուսաստանցի բարձրաստիճան պաշտոնյաների մասնակցությամբ ՌԴ մայրաքաղաքում բացվեց,հիմա արդեն Լավրովի կողմից ահաբեկչական կազմակերպություն համարվող YPG-ի և PYD-ի համատեղ դեսպանությունը,որը ռուսաստանցի որոշ պաշտոնյաներ անվանել էին "Քրդստանի ոչ պաշտոնական դեսպանությունը Մոսկվայում»:
Պարզվում է, ըստ Լավրովի ,հիմա Մոսկվայում գործող այդ ներկայացուցչությունը պաշտպանում է ահաբեկիչներին, որի մասին միայն նոր է բարձրաձայնում ՌԴ ԱԳՆ ղեկավարը: Թե՞ այդ ժամանակ Մոսկվային դա ձեռնտու էր,քանի որ ՆԱՏՕ-ի թիկունքում պատսպարված Անկարային Մոսկվան չկարողացավ պատժել 2015 թ-ի նոյեմբերի 24-ին Սիրիայի օդային տարածքում խոցված ռոսական ռազմական ինքնաթիռի համար: Կամ եթե YPG-ը և PYD-ն ահաբեկչական կազմակերպություններ են,ապա ինչպես բացատրել, որ մինչև ս.թ-ի հունվարի 20-ը Աֆրինում գտնվող ռուսաստանցի զինվորականները համագործակցում էին նրանց հետ և դուրս բերվեցին Աֆրինի քրդաբնակ անկլավից Մոսկվայում ՌԴ և Թուրքիայի բանակների գլխավոր շտաբների պետերի հանդիպումից անմիջապես հետո,որից հետո ժամեր անց Թուրքիան սկսեց «Ձիթենու ճյուղ» ռազմական օպերացիան Սիրիայում:
Հետաքրքիր է նաև իմանալ,թե հիմա Մոսկվան Սիրիայում ու՞մ է պաշտպանում,եթե այսպես ջանադրաբար քննադատում է Վաշինգտոնին: Պաշտոնական մակարդակով ՌԴ-ն Սիրիայում պաշտպանում է սիրիական օրինական կառավարությանը՝ Ասադի գլխավորությամբ:
Վերջին շրջանում ռուսները մեծ հաճույքով համագործակցում են բոլորի հետ՝քրդերի, որոնց խմբավորումներին հիմա ահաբեկչական կազմակերպություն են անվանում,թուրքերի,որոնց կազմակերպություններին նախկինում էին ահաբեկչական անվանում և բերում ապացույցներ, սակայն հիմա մեծ հաճույքով համագործակցում են նրանց հետ և այլն:
ՌԴ ներկայիս ղեկավարությունը դասեր չի քաղում Ռուսաստանի պատմությունից: Մոսկվայում չեն հասկանում, որ բոլորի հետ լավ լինելու և բոլորին իրենց շահերի համար օգտագործելու արտաքին քաղաքականությունը ռուսների մոտ չի ստացվում: Մոսկվան չունի ոչ հմտություններ այդ քաղաքականությունն առաջ տանելու համար,ոչ էլ ,ամենակարևորը՝ ֆինանսներ:
Մոսկվայի այսպիսի երկերես արտաքին քաղաքականությունը վերջում վանում է նրանից և՛ գործընկերներին,և՛ հակառակորդներին: Արդյունքում, ռուսները բոլորին մեղադրում են դավաճանության և անշնորհակալության մեջ: Չեմ զարմանա, եթե որոշ ժամանակ հետո ռուս-թուրքական տանդեմի արդյունքում ռուսաստանյան ԶԼՄ-ներում Ասադին անվանեն ահաբեկիչ ու մարդասպան և միևնույն ժամանակ պայքարեն «անդրօվկիանոսյան չարիքի»՝ ԱՄՆ-ի դեմ:
Ի վերջո, ինչպես շատ դեպքերում պատահել է,Անկարան կրկին կհայտնվի Վաշինգտոնի գրկում, իսկ Մոսկվան էլ կամրապնդի իր վատ՝ բարեկամներին և գործընկերներին «քցող»-ի համբավը:
Հ.Գ. Մոսկվայի գարնանային այս «թրքասրացումը» բավական մեծ վտանգներ է պարունակում նաև Հայաստանի համար:
Գագիկ Համբարյան. Ֆեյսբուք