ՀՀ առաջին նախագահի անվտանգության ծառայության պետի ընտանիքը դիմում է նախագահին (լուսանկար)
Բաց նամակ ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանին
Հարգարժան պարոն նախագահ,
Ձեզ խնդրանքով դիմում է գեներալ-մայոր Ռոմեն Ղազարյանի կինը՝ Լենա Ավագյանը, մեր ընտանիքի համար շատ կարևոր խնդրի արդարացի լուծման համար: Խնդիրը կայանում է նրանում, որ 1998 թվականին, երբ որ ամուսինս հեռացավ Հայաստանի Հանրապետությունից, ելնելով որոշակի հանգամանքներից, ամուսինս խնդրեց ինձ և մեր երկու որդիներին, որպեսզի մենք թույլ տանք, որ մեր ընտանիքի բոլոր անդամների ընդհանուր սեփականությունը հանդիսացող Երևան քաղաքի Հովսեփ Էմինի 4/2 հասցեում գտնվող տանը ժամանակավոր բնակվի իր աշխատակցուհի Մ.Գ.-ն, ասելով, որ ինքը երբ կվերադառնա Հայաստան, Մ.Գ.-ն իր պահանջով կազատի մեր ընտանիքի բոլոր անդամներին սեփականության իրավունքով պատկանող տունը:
Սակայն ամուսինս Ռուսաստանի Դաշնությունում 2015 թվականին հանկարծամահ եղավ: Ամուսնուս մահից հետո ես և որդիներս Մ.Գ.-ից պահանջեցինք, որ ազատի մեր տունը, սակայն Մ.Գ.-ն ամենաստոր կերպով օգտվելով այն հանգամանքից, որ ամուսինս մահացել է, հայտարարեց, որ տասը տարուց ավելի ինքն է բնակվում այդ տանը և հրաժարվեց ազատել մեր տունը: Չնայած նրան, որ Մ.Գ.-ն ի սկզբանե քաջատեղյակ էր, որ նշված տունը սեփականության իրավունքով պատկանում է մեր ընտանիքի բոլոր անդամներին, և որ ինքը մեր տանը բնակվում է ժամանակավոր, բոլորիս թույլատրությամբ:
Մ.Գ.-ն դիմեց դատարան, որպեսզի վաղեմության ուժով ճանաչվի մեր տան միակ սեփականատեր: Մ.Գ.-ի դատարան դիմելուց հետո մենք նույնպես հակընդդեմ հայցով դիմեցինք դատարան, որպեսզի Մ.Գ.-ին վտարեն մեր տնից: Սակայն շուրջ երեք տարի ձգձգվող քաղդատարավությունից հետո Արաբկիր և Քանաքեռ-Զեյթուն համայնքների ընդհանուր իրավասության առաջին ատյանի դատարանի դատավոր Հ. Շահնազարյանը, խախտելով և ոտնահարելով թե ՀՀ սահմանադրության, թե քաղօրենսգրքի բազմաթիվ հոդվածներ, կայացրել է արդարադատությանը հակասող և ակնհայտ կողմնակալ վճիռ, որը կարդալուց թվում է, թե վճիռը գրվել է հայցվոր Մ.Գ.-ի փաստաբանի կողմից, այլ ոչ թե դատավորի:
Այսինքն, դատավոր Հ. Շահնազարյանը իր կողմից կայացրած անարդար և ակնհայտ կողմնակալ վճռով՝ տան օրինական սեփականատերերին և Ռոմեն Ղազարյանի օրինական ժառանգներին զրկել է իրենց սեփականությունից և օրինական կերպով ստացված ժառանգությունից:
Հարգարժան նախագահ, նշեմ նաև այն կարևոր հանգամանքը, որ ես իմ երկու որդիների և նրանց ընտանիքների հետ ութ անձով համատեղ բնակվում ենք նույն տան մեջ: Այնինչ հայցվորն ունի սեփական բնակարաններ և այլ անշարժ գույք, որը տվել է վարձակալությամբ և մինչ օրս բնակվում է մեր տանը:
Հարգարժան նախագահ, ուստի խնդրում եմ Ձեզ, որպես նաև իմ ամուսնու մարտական ընկերոջ, Ձեր անմիջական վերահսկողությունը գործի արդարացի լուծման համար: «Առավոտի» տեղեկությամբ՝ փետրվարի 8-ին ՀՀ վերաքննիչ քաղաքացիական դատարանում նշանակվել է Ղազարյան ընտանիքի բողոքի քննությունը:
40 էջանոց բողոքում Ղազարյանները պահանջում են բեկանել առաջին ատյանի դատարանի վճիռը: Բացի այդ, վերաքննիչ բողոքին զուգահեռ Ղազարյանները մտադիր են դիմել արդարադատության խորհուրդ՝ դատավորի անարդար վճռի հետ կապված: Բողոքաբեր կողմը վերաքննիչ դատարանի ուշադրությունն էր հրավիրել տան տիրապետման պատշաճության հիմքերի վրա. «դատարանը ճիշտ չգնահատելով և խախտելով ՀՀ քաղօրի 187-րդ հոդված 1-ին կետի պահանջները, աղավաղելով գործի համար էական նշանակություն ունեցող փաստերն ու ապացույցները, կայացրել է վճիռ, որը հակասում է գործող օրենսդրությանը, քանի որ հենց առաջին հերթին Մ.Գ.-ն չհերքեց ու չառարկեց այն կարևոր հանգամանքը, որ ինքն այդ տանը ժամանակավորապես ապրել է ոչ միայն Ռոմեն Ղազարյանի, այլ նաև պատասխանողների թույլտվությամբ, ինչն իր վճռով հաստատել է նաև դատարանը:
Մ.Գ.-ն չհերքեց նաև այն կարևոր հանգամանքը, որ 1998 թվականին պատասխանող Վահե Ղազարյանը (որդին-խմբ) գնացել է վիճելի բնակարան, Մ.Գ.-ն Վահե Ղազարյանի պահանջով բերել և նրան է հանձնել վիճելի տան սեփականությանը վերաբերող բոլոր փաստաթղթերի բնօրինակները, քաջ գիտակցելով, որ ինչպես Վահե Ղազարյանը, այնպես էլ մյուս պատասխանողները նույնպես հանդիսանում են այդ տան սեփականատերերը, քանի որ քաջատեղյակ է եղել այդ բոլոր փաստաթղթերի բովանդակությունից»: Ի դեպ, դատարանը իր վճռով հաստատված հանգամանք է համարել, որ այդ տան սեփականությանը վերաբերող բոլոր փաստաթղթերի բնօրինակները գտնվել են վիճելի հասցեում: Իսկ այդ փաստաթղթերի բնօրինակները դատարան էին ներկայացվել Ղազարյան ընտանիքի կողմից:
«Դա հաստատում է այն փաստը, որ պատասխանողները պահանջելով գույքի սեփականության վկայականը և մյուս փաստաթղթերը, իրացրել են և պաշտպանել իրենց սեփականության իրավունքը: Դատարանն իր վճռում արձանագրել է, որ Ռոմեն Ղազարյանը տասնյոթ տարի գտնվել է արտերկրում, սակայն միտումնավոր անտեսել է, որ նա գտնվել է հետախուզման մեջ, հետևաբար, հետախուզվողը զրկված է եղել իր իրավունքներն իրացնելուց և չէր կարող իր գործողություններով հրաժարվել իր սեփականությունից»,-ասված է բողոքում: