1995 թ. ինչպես եղել է. գյումրեցին քլունգով սպանել է «չենջում» աշխատող հորաքրոջ թոռանը՝ սիրուհու համար ծննդյան օրվա նվերներ գնելու համար

Գյումրիում էին ապրում: Դավիթը գոհ չէր իր կյանքից: Մշտապես կարիքի մեջ էր, ծայրը ծայրին չէր հասցնում: Նրան թվում էր, թե մյուսների մոտ ամեն բան շատ հեշտ է ստացվում, իսկ իր բախտը չի բերում:

Դավիթը նախանձում էր փող ունեցողներին: Իսկ «փող ունեցող» ասելով՝ նրա մտքում առաջինը հառնում էր Գագիկը՝ իր հորաքրոջ թոռը: Դավիթին թվում էր, թե Գագիկի բախտը ամեն բանում բերում է: Եվ նախանձի որդը կրծում էր Դավիթի հոգին:

Գագիկը օլիգարխ չէր, նա տարադրամ էր փոխանակում, արևածաղիկ էր վաճառում, գլուխ էր հանում փողից ու առևտրից:

Դավիթը տարադրամ չէր փոխանակում, տարադրամ ունենալու մասին միայն երազում էր:

Դավիթը սիրուհի ուներ, ում ծննդյան օրը մոտենում էր: Նա ցանկանում էր սիրուհուն զարմացնել իր նվերներով, ցանկանում էր փողատեր երևալ: Բայց գրպանները դատարկ էին:

Դավիթը մտածում էր՝ որտեղի՞ց գումար ճարի: Նրա սահմանափակ երևակայության մեջ միայն «փողատեր» Գագիկի կերպարն էր հայտնվում…

Եվ Դավիթը կայացրեց իր որոշումը:

Նա Գագիկին գայթակղեց էժան պղինձ գնելու, շահույթը կիսելու հեռանկարով: Տարավ իրենց տուն: Մտան խոհանոց՝ մի կտոր հաց ուտելու և սեղանի շուրջ անելիքը քննարկելու:

Գագիկը ինչ-որ բան էր պատմում, ծիծաղում էր: Դավիթը նրան չէր լսում: Հարմար պահ ընտրեց, հետևից քլունգով հարվածեց Գագիկի գլխին: Հետո հարվածները հաջորդեցին իրար՝ մոտ 10 հարված հասցրեց…

Երբ հասկացավ, որ իր նախանձի առարկային սպանել է, սրտխառնոց ունեցավ: Քլունգը մի կողմ նետեց: Քայլ արեց, որ փախչի արնագույն խոհանոցից՝ թողնի դիակը, քլունգը, նույնիսկ՝ սեփական արնագույն ձեռքերը, որ դողում էին:

Բայց Դավիթը շուտով կենտրոնացավ: Հիշեց, թե ինչի համար է սպանել Գագիկին: Արնաթաթախ ձեռքերով պրպտեց Գագիկի գրպաններում՝ 110 դոլար ու 10 հազար ռուսական ռուբլի գտավ…

Գագիկի գրպանները դատարկելուց հետո Դավիթը նրա դիակը՝ ջնջխված գլխով, քարշ տվեց մառան: Ինչքան կարողացավ՝ լվաց խոհանոցի արնապատ հատակը…

Երեկոյան աշխատանքից տուն վերադարձավ Դավիթի մայրը: Անմիջապես վատ բան կանխազգաց: Տղայի աչքերին նայեց: Ուժ ունեցավ լսելու նրա պատմությունը: Ժամանակ չծախսեց՝ կատարած ոճիրի համար որդուն անգամ հանդիմանելու վրա: Մայրական բնազդը նրան մղեց փրկելու ի՛ր տղային՝ նրա կատարած սպանությունը պարտակելով:

Մանրամասները՝ այստեղ: