Նալբանդյանը փակե՞լ է Ալիևի ընկերուհու խայտառակ հարցը
Հայաստանի արտաքին գործերի նախարար Էդվարդ Նալբանդյանի Հունաստան կաարած պաշտոնական այցը հետաքրքիր էր ոչ միայն արտաքին քաղաքական մի շարք ուշագրավ իրողությունների ֆոնին, այլ նաև այսպես ասած ներհայկական միջադեպի, որ տեղի էր ունեցել Հունաստանում օրերս: Այն հայտնվել էր հայկական մամուլում և առնչվում էր Հունաստանի ռամկավարների և այդ երկրում Հայաստանի դեսպանին, իսկ առանցքում Ալիևի ընկերուհին էր:
Օրեր առաջ հայկական մամուլում հայտնվել էր նամակ Հունաստանի ՌԱԿ-ից, որի հեղինակները բողոքում էին դեսպանի քայլի դեմ: Նրանց խոսքով, դեսպանի միջամտությամբ կուսակցությունը ստիպված չեղարկել է ՌԱԿ 96-ամյակի հանդիսությանը Հունաստանի հայտնի քաղաքական գործիչներից մեկին՝ Թեոդորա Բակոյանիսին արված մասնակցության հրավերը: Բակոյանիսը Հունաստանում հայտնի քաղաքական և պետական գործիչ է, եղել է Աթենքի քաղաքապետ, 2006-09 թվականներին եղել է Հունաստանի արտաքին գործերի նախարար: Ի դեպ, նախարարի կարգավիճակով նա այցելել է նաև Հայաստան:
Բողոք-նամակի հեղինակները հայտնել էին, որ այդպիսով դեսպան Ֆադեյ Չարչօղլյանը վիրավորել է Հունաստանի հայտնի գործիչներից և քաղաքական ուժերից մեկին, հատկապես երբ հարցումները ցույց են տալիս, որ Նոր Դեմոկրատիա կուսակցությունն առաջիկա ընտրությանը կարող է վերցնել մեծամասնությունը:
Հայաստանի խորհրդարանի Եվրաինտեգրացիայի հարցերի հանձնաժողովի նախագահ Նաիրա Զոհրաբյանը հայտարարել էր, թե չի հասկանում Բակոյանիսին ուղղված հրավերը, քանի որ Բակոյանիսը Ադրեջանի նախագահ Ալիևի ընկերուհին է, Եվրոպայում նրա առանցքային լոբբիստներից մեկը:
Փաստորեն, դեսպան Չարչօղլյանը միջամտել է և թույլ չի տվել, որ ռամկավարներն իրենց կուսակցության տարեդարձի միջոցառմանը հրավիրեն Ալիևի ընկերուհուն և լոբբիստին:
Տեղի ունեցած միջադեպն ինքնին գուցե ուշադրության արժանի չլիներ, եթե չարտահայտեր առավել խորքային խնդիր՝ հայկական պետականության և հայկական սփյուռքի տարբեր շերտերի ու խմբերի միջև հայացքների, շահերի, պատկերացումների տարբերությունը, որը կարող է ունենալ ընդհուպ այնպիսի դրսևորում, երբ հայկական ավանդական կուսակցության հրավերի կարող է արժանանալ Ալիևի լոբբիստը և ընկերուհին:
Մյուս կողմից, սակայն, գուցե այդ հրավերը Ալիևի լոբբիստին «վերբովկա» անելու միջոց էր, և ռամկավարները նրան հրավիրել էին երկակի օգտագործման հեռանկարով, ինչպես սովորաբար վարվում են նաև գործակալների հետ, բայց ահա դեսպանը միջամտել է ու փչացրել ամեն ինչ:
Հունաստանում Նալբանդյանը, բացի պաշտոնական հանդիպումներից և կարևոր հարցերի քննարկումից, արդյոք զբաղվել է ծագած ներհայկական վեճով, հաշվի առնելով դրա խորքային խնդիրները: Արդյոք Նալբանդյանը փակել է Ալիևի ընկերուհու հարցը: Թեև ինքնին հարց է, թե արդյոք դա փակելը երևույթի խորքային լուծում է և հնարավոր է բացառել, որ այլ հայկական համայնքներում հրավերներ չեն ուղղվում կամ գործակցություն չկա Ադրբեջանին լոբբիստական ծառայություն մատուցող տեղի գործիչների հետ, երբ նվազագույնը պարզ չէ՝ հայկական համայնքնե՞րն են օգտագործում նրան, թե՞ նրանք՝ հայկական համայնքներին: