Գուցե մենք էլ մտածենք ու առաջարկենք Քիմ Քարդաշյանին ՀՀ-ում որևէ ընդդիմադիր ուժ ստեղծել

«Առավոտ» թերթն իր խմբագրականում գրում է. «Կարծում եմ՝ ոչ ոք չի կասկածում, որ Վլադիմիր Պուտինը Ռուսաստանի ցմահ ղեկավարն է: Ինչպես Կիմ Իր Սենը, Իսլամ Քարիմովը, Նազարբաևը և Լուկաշենկոն: Եվ այդ իմաստով սկզբունքային չէ, թե ով է լինելու նախագահական ընտրություններին նրա մրցակիցը: «Հավերժ թեկնածուներ» Զյուգանովը և Ժիրինովսկին Պուտինի համար նույնքան անվնաս են, որքան Քսենյա Սոբչակը:

«Ընդդիմադիր» վետերաններն, ըստ էության, Պուտինի քաղաքականության կուրսի կողմնակիցներ են, պարզապես ներկայացնում են Ռուսաստանի նախագահի որոշակի երանգավորումները՝ Ժիրինովսկին «ազգայնական Պուտինն» է, իսկ Զյուգանովը՝ «սոցիալական Պուտինը»: Բայց եթե նրանց, օրինակ, հարցնես՝ արդյոք Ռուսաստանն Ուկրաինայի հարցում ճի՞շտ է վարվել, նրանք 100 տոկոսով համաձայն կլինեն նախագահի հետ, իսկ եթե հարցնես՝ ովքե՞ր են Ռուսաստանի ամենավտանգավոր թշնամիները, նրանք, բնականաբար, կասեն, որ ամենամեծ վտանգն են ներկայացնում «պինդոսները», «լիբերաստները» և «գեյրոպացիները» (գուցե ուրիշ բառեր կիրառեն): Մի խոսքով, «պաշտոնական ընդդիմադիրները» գտնվում են Կրեմլի քաղաքականության հիմնական հոսանքի մեջ:

Այդ իմաստով Զյուգանովն ու Ժիրինովսկին նույնպիսի խամաճիկներ են, որքան Սոբչակն է: Պարզապես այդ աղջկան որպես «այլընտրանքային թեկնածու» առաջ քաշելու մեջ (իսկ Ռուսաստանում դժվար թե որևէ մեկը կասկածի, որ նրան առաջ են քաշել հենց Կրեմլից) կա որոշակի ցինիզմ և մարտահրավեր, մոտավորապես Կալիգուլայի և նրա ձիու պատմության նման: Իբր տեսեք, թե ում ենք ձեզ դեմ տալիս՝ ռեալիթի շոուի և բարձրաշխարհիկ «տուսովկաների» մի կերպարի՝ ևս մեկ անգամ ընդգծելու համար «ցարի» պայծառ կերպարը:

Որպես ընդդիմադիր թեկնածուներ խոսում էին Նավալնու և Խոդորկովսկու մասին՝ չնայած նրանք նույնպես Պուտինին հաղթելու ոչ մի շանս չունեն՝ այն պարզ պատճառով, որ ընտրական մեխանիզմ Ռուսաստանում, ըստ էության, գոյություն չունի: Բայց այդ գործիչներն ունեն որոշակի ինքնուրույնություն և նախընտրական արշավի ժամանակ կարող է ավել-պակաս խոսեին (օրինակ՝ կոռուպցիայի թեմայով), և դաշնային հեռուստաալիքներով կհնչեին արտահայտություններ, որոնք «ցարի» ականջին հաճելի չէին լինի: Դրա համար նրանց ընտրական գործընթացից հեռու պահեցին:

Իսկ Սոբչակի դեպքում ամեն ինչ ուրախ և զվարճալի կլինի՝ շոու բիզնեսի կանոններին համապատասխան: Գուցե մենք էլ մտածենք այդ ուղղությամբ: Օրինակ՝ առաջարկենք Քիմ Քարդաշյանին, որ նա Հայաստանում որևէ ընդդիմադիր կուսակցություն ստեղծի»:

Մանրամասները՝ «Առավոտ» թերթի այսօրվա համարում