Կարեն Կարապետյանը տնտեսագետ չէ առհասարակ, նա «завхоз» է
Արդյունավետ գյուղատնտեսության հիմքում տեխնոլոգիաներն են: Այսինքն, ինչքան տեխնոլոգիա ես մտցնում, այդքան կրճատում ես աշխատուժդ և ըստ այդմ, աճեցնում աշխատուժի արդյունավետությունը: Այն, ինչ անում է մեկ հոլանդացին, կարողանում են անել 10 հայը: Դրա համար իրենց մոտ $35,000 դոլար է արդյունավետությունը, իսկ մեզ մոտ՝ $3,500 (թվերից չկախվեք՝ պայմանական են, թեպետ՝ իրականությանը մոտ):
Հոլանդացին դրան հասել է՝ կապիտալ ներդնելով տեխնոլոգիայի և տեխնիկայի մեջ: Ընդ որում, համ տեխնոլոգիան, համ տեխնիկան հենց հոլանդացին է արտադրում։ Դա է պատճառը, որ բարեփոխման արդյունքում, էն 9 հոգին, որ կրճատվում են՝ «գյուղից» անցնում են աշխատանքի տնտեսության տեխնոլոգիական և տեխնիկական ճյուղերում:
Շատ կարևոր է նաև հասկանալ, որ այդ ամենը հնարավոր դարձավ, քանի որ, բնական նախադրյալներից պայմանավորված, Հոլանդիան կարողացել էր նավատորմ զարգացնել, գաղութներ ձեռք բերել և արդյունավետ քամել այդ գաղութները:
Հիմա անցնենք մեր... Իսրայելիչին: Մոտս ահագին հարց կա. օրինակ՝ որտեղի՞ց էդ կապիտալը։ Մոսկվան, եթե ունենար, սեփական հարավը կզարգացներ: Իսկ եթե դա իր աձնականն է, ապա որտեղի՞ց։ Մի պետական հիմնարկ էլ Գազպրոմն է։ Այնտեղ տենց թվեր «մաքուրով» չեն ֆռում:
Ասենք կապիտալը ճարինք: Ասենք ներդրեցինք: Ասենք քիչ գողացանք ընթացքում: Էն 9 հոգին մնացին անգործ: Որտե՞ղ ենք իրենց տեղավորելու, եթե տեխնոլոգիան պիտի գա Եվրոպայից, վատագույն դեպքում Չինաստանից կամ, եթե պիտի ատկատներով մի քաք բերեք, ուրեմն՝ Ռուսաստանից: Այսինքն, կապիտալը տրանզիտով գալու է Հայաստան ու հետո մեկնի, ըստ ամենայնի, հետ Ռուսաստան: Իսկ մեր վզին մնալու է այդ կապիտալի մարման տոկոսներն ու հազարավոր տոննա բերքը, որը ներքին շուկան չի կարա սպառի, իսկ արտաքինը չի ուզի սպառել:
Ստեղ մի իձիոտ կարող է ասել, որ բոլորը գործ կունենան, քանի որ 170 միլիոնանոց շուկա... և այլն... Ասեմ իմանաք. Թուրքիայի միայն գյուղատնտեսական տարածքները տասն անգամ ավելի շատ են, քան ՀՀ ու Արցախի ամբողջ տարածքը: Կյանքում Հայաստանը չի կարա մրցի Թուրքիայի հետ, ուր մնաց Կրասնոդարի, Բելոռուսի կամ նույնիսկ Ղազախստանի հետ: Նույն հաջողությամբ Սևանի ձկնորսները կարող են Հյուսիսային ծովի սկանդինավների հետ մրցեն: Երկու տարի կմրցեն, փող չեն առնի, Սևանում ձուկ չի մնա, իսկ բանկերում լիքը չմարված վարկ կմնա: Գյուղատնտեսության դեպքում կլինի նույնը, բայց Սևանում արդեն ջուր էլ չի մնա, ու հայկական հարցը կփակվի: Զատո Իսրայելիչին Մոսկվայում 2021 թվականի մարտի 16ին, հոբելյանական տարեդարձի շքեղ արարողության ժամանակ մեդալ կտան՝ էս ըմբոստ ազգը վերջապես սանձելու համար:
Գյուղատնտեսությանը աջակցելու կոչեր անող քաղաքական գործիչները մի քանի կատեգորիաների են բաժանվում՝ տգետներ, քաղաքական բառիգներ, պետական դավաճաններ, որոնք միտումնավոր ոչնչացնում են պետության մրցունակության ներուժը:
Հ.Գ. Տնտեսագետը սահմանափակ ռեսուրսների արդյունավետ կառավարելու մասնագետն է: Մինչդեռ ռեսուրսների սպառման մասնագետը կոչվում է տնտեսվար, ավելի հայտնի որպես՝ «завхоз»: Տիգրան Սարգսյանը կիրթ տնտեսագետ էր, Հովիկ Աբրահամյանը անկիրթ տնտեսագետ էր, Կարեն Կարապետյանը տնտեսագետ չէ առհասարակ, նա завхоз է, որովհետև մի ժողովուրդ, որին «եվրոպական մոդելի» ընդդիմությունը կարա խաբի, մտնի ԱԺ ու միանգամից դառնա «եվրասիական մոդելի» բառիգ, արժանի չէ նույնիսկ գեներալ գուբեռնատորի: Զավխոզը մեզ տոշնի է:
Արթուր Դանիելյան. Ֆեյսբուք