Հեշտ, պարզ, պարզունակ, պարզագույն, «կրոլիկային»…
Նկատե՞լ եք, որ հանրության գերակշռող մասին դուր են գալիս պարզունակ, էժանագին, հեշտամարս, հեշտագին ֆիլմերը, երաժշտությունը և միջոցառումները: Երբ նեղություն չես քաշում մտածել, խորհել, լուրջ և խորը ապրումներ ունենալ:
Հեշտ, պարզ, պարզունակ, պարզագույն, «կրոլիկային»:
Նրան տուր էժանագին, ծիծաղեցնող սիթքոմներ, տափակ հումորներ, հնդկական սերիալներ, պարզունակ խաչբառներ, արմենչիկաթաթուլատիպ երգեր, համացանցային էշություններ, հնարավորություն սեփական լուսանկարներով հիանալու, ու նա կընկնի ռելաքսի, նիրվանայի մեջ: Կամ էլ «գժված» կնայի չակնորիսային, կոմանդոսատիպ, դիակալեցուն ֆիլմեր, որ պատկերացնի իրեն ևս այդ իրավիճակներում ու իրեն «տղամարդ» զգա, պայքարիստ, «արդարության մարտիկ»:
Բնականաբար մեր քաղաքական դաշտն էլ արագ հարմարվեց դրան:
Հանրությունը սիրում է էմոցիոնալ, հայհոյախառն ելույթներ, ճղճղան շոուներ կամ ծռված ավտոմատավորներ, «արդարության» ծռամարտիկներ՝ կատաղած, էքսցենտրիկ: Եվ քաղաքական դաշտի համքարություններն արագ վերակառուցվում և հարմարվում են «շուկայի» առաջարկի և պահանջարկի կանոններին:
Այստեղից էլ «Զարուհի փրոդաքշն» և այլ նմանատիպ ընկերությունների արտադրանքը՝ ճղճղոց, մակերեսային պայքարի իրավիճակներ, պարզ և ոչ խորքային, լուրջ հարցադրումներ, կոկորդ կռծելու, կյանքն ուտելու, դժոխքային տեսարաններ: Կամ էլ որոշների նման, որոնք իրականում փիսիկ են, բայց իրենց կատաղած շան տեղ են դնում և սկսում ընդդիմադիր խաղալ: Իսկ իշխող մեծամասնությունն էլ իրեն արդեն վարժեցնողի դերում է զգում և մտրակը ոնց ուզում, որ մասին ուզում խփում է:
Մի խոսքով գժական, դզող իրավիճակ՝ խիստ հայկական:
Հ.Գ. Հա՛, մի խաչ եմ նկարել, խզբզոցներ, հոգեբան չկա՞ կարծիք հայտնի: Հը՞... Կարող է՞ 2018 թվականին վարչապետ դառնամ:
Ռոբերտ Մելքոնյան. Ֆեյսբուք: