Գրիգոր Լուսավորչի ելքը Վիրապից մեր եկեղեցու ամենաազգային և ամենահայկական տոներից է. Արտակ Սրբազան

Այսօր՝ հունիսի 17-ին, Հայ Առաքելական Սուրբ Եկեղեցին տոնում է մեր հավատքի հոր՝ Սուրբ Գրիգոր Լուսավորչի ելքը Վիրապից: Տոնը 301 թ. Սուրբ Գրիգոր Լուսավորչի՝ Խոր Վիրապից դուրս գալու հիշատակության օրն է, որը սկիզբ դարձավ հայոց մեծ դարձի:

Տոնի խորհրդի մասին «Operativ.am»-ը զրուցել է Տ. Արտակ եպիսկոպոս Տիգրանյանի հետ:

«Գրիգոր Լուսավորչին նվիրված այլ տոներ ևս ունենք: Մեկով չենք սահմանափակվել: Դա արդեն նշանակում է, որ Հայրապետը մեր ժողովրդի համար, մեր եկեղեցու համար իր կարևոր տեղը ինքնին զբաղեցրել է»,- ասաց Արտակ Սրբազանը և հավելեց, որ կյանքում ամեն բանի համար էլ զոհողության իր գինն է պահանջում:

Երբ Լուսավորիչը հրաժարվում է կուռքերին զոհ մատուցել, նրան դատապարտում են ցմահ բանտարկության՝ Խոր Վիրապում:

«Աստծո ցանկության դեպքում է, որ Լուսավորիչը հայտնվում է մի տեղ, որտեղ օձեր ու կարիճներ կային և, թվում է, թե այնտեղ անհնար է ապրել մի քանի օրից ավել, սակայն Լուսավորիչը կարողանում է 14 տարի ապրել: Աստված տեսնում է, որ Լուսավորիչը սկզբունք ունի, որ հանուն քրիստոնեության նա դեմ է գնացել անգամ թագավորին»,- նշեց Սրբազանը, հավելելով՝ «Այսօր մենք տոնում ենք Լուսավորչի կողմից վճարված զոհողության գնի հատուցումը»:

Ընդունելով քրիստոնեությունը՝ հայ ժողովուրդը ստանում է հոգևոր ազատություն: Բնականաբար ժամանակաշրջանն այնպիսին էր, որ մենք նաև պետական անկախության հարց ունեինք: 

Արտակ Սրբազանի խոսքով՝ Լուսավորիչը իր հատուցման դիմաց ծնում է մի ազգ՝ իր նման սկզբունքով ժողովուրդ. «Լուսավորիչը դարձավ կրկնակի լուսավորող, որ խավար երկնքի մեջ հանկարծ մի աստղ տեսանք: Բուն վնասը մարդուն ոչ թե օձերից ու կարիճներից է, այլ մարդկանցից: Մեր իրականության մեջ բոլոր ընտրյալները մարդկանցից են խոցվել և Աստված Լուսավորչին փակելով Խոր Վիրապում պաշտպանել է մարդկանցից, իսկ այնուհետև Աստծո կամքով նա դուրս է եկել: Այստեղից է առաջացել տոնը, սակայն պետք չէ այն դիտարկել պարզապես Լուսավորչի ելքը Վիրապից, քանի որ դուրս գալով Վիրապից մի ամբողջ ազգ դուրս բերեց փոսից»:

Սուրբ Գրիգոր Լուսավորչի ելքը Վիրապից Հայ առաքելական եկեղեցու մեծ տոներից է, որ հիշատակվում է Հռիփսիմյան և Գայանյան տոներին հաջորդող շաբաթ օրը: Տոնական այդ օրը բոլոր եկեղեցիներում մատուցվում է Սուրբ Պատարագ:

«Բնականաբար մենք չենք կարող անտարբեր լինել: Եթե մենք ունենք մուտն ի Վիրապ, բնականաբար պետք է ունենանք նաև ելն ի Վիրապ: Այսինքն եթե համեմատելու լինենք, ապա չի կարող լինել Հարություն, եթե չկա Խաչելություն: Վաղը մեր Ազգային հարության տոնն է, մեր վերաձևվելու, վերակերպվելու տոնը»,- իր խոսքը եզրափակեց Սրբազանը, հավելելով, որ այն մեր եկեղեցու ամենաազգային և ամենահայկական տոներից է: