Հետաքրքիր ֆենոմեն է Ռոբերտ Քոչարյանը

Հետաքրքիր ֆենոմեն է Ռոբերտ Քոչարյանը' Աստված վկա: Բացի առանձին մարդկանցից ում մոտ էլ տաս նրա անունը' ստանում ես «հակահարված», այն է' նա պետք է ուղարկվի Կոշ և կամ լավագույն դեպքում' ետ, դեպի Ղարաբաղ, ու մի քանի բարձրահարկ հիշոց: Բոլորը խոսում են նրա ականջների մասին' որ այն չեն տեսնում, իսկ եթե տեսնեն, ապա… ու չեն ասում, թե ինչ ցույց կտան…

Բայց այդ անձը տարին մի քանի անգամ հանդես է գալիս հարցազրույցով, նախկին վարչապետի ժամանակ էլ կռիվ էր տալիս նրա դեմ (այս մեկին դեռ խնայում է), նրա պաշտպանությամբ հանդես եկավ «համաժողովրդական» կայքերից մեկը' ընդդեմ ՀԱԿ-ից Արամ Մանուկյանի (եթե չեք մոռացել), ու այնուամենայնիվ ինքը չկա, գոյություն չունի, գոյություն չի ունեցել, գոյություն չի ունենալու:

Մի խոսքով' ինչ-որ հեքիաթային չար տիպաժ, որի անունով մեկ-երկու հարյուր տարի անց կվախեցնեն հայ բալիկներին' եթե իհարկե այդպիսիք լինեն: Մի դեպքում' կարելի է իհարկե նախանձել այդ մարդու անցած ճանապարհը ու նրա դիզած կարողությունը, բայց մյուս կողմից' նույն այդ ճանապարհն ու կարողությունը համաժողովրդական (այս դեպքում' իսկապես) աչքի փուշ է դարձել: Իսկապես' զարմանալի ֆենոմեն, ու երևի մի 100 տարի անց կհայտնվի հայկական Յունգը և կփորձի պարզել վերջինիս «գաղտնիքը»:

Վախթանգ Սիրադեղյան. ֆեյսբուք